Het was even spannend in de week voorafgaand aan de laatste wedstrijd F3RES van dit seizoen.
Het weer in oktober was een beetje grillig, eerst was er veel wind voorspeld en op zaterdag zou het regenen.
Zondag ochtend zou het ook gaan regenen.
Het F3RES team had ervoor gekozen om de wedstrijd op zondag te houden.
Zaterdag viel al snel af vanwege de harde wind. Nu die regen nog op zondag, we zullen zien.
Wat bleek, we hadden de dag niet beter kunnen kiezen.
Aankomend bij het veld scheen er een waterig zonnetje en het was fris.
Zo’n heerlijke herfstdag. En de wind was precies goed ook al zou hij later op de dag nog wat toenemen.
Al snel arriveerde de deelnemers: we mochten zelfs weer 2 nieuwe deelnemers verwelkomen.
Er werden meteen vragen gesteld over de Pike Dynamic van Johan. Hij had zich met deze F3J kist ingeschreven.
Zou hij daar mee gaan vliegen? Dat kan toch niet! Dat was de grap van de dag. Johan had de grootste lol.
We moesten het parkeren een beetje organiseren omdat het veld aan de parkeerkant behoorlijk drassig was.
Na een korte oriëntatie en bepalen van de windrichting werd het veld opgebouwd. We hadden er zin in.
Bij het uitrollen van de lijnen constateerden we dat de korte lijnen, gebruikt in Duiven, er nog op zaten, deze waren ingekort voor een kleiner veld.
Wout had natuurlijk de lange lijnen ook bij zich dus die lijnen hebben we vervangen.
Na de opbouw werd er gebriefd. Op dit prachtige veld mag er overal gevlogen worden. Drie deelnemers boden zich aan om jury te zijn. Scorebriefjes en betalingen werden door Hans geregeld, sommigen hadden met een Tikkie betaald. Nu waren we klaar voor de wedstrijd.
Met een goedlopende Gliderscore is zo’n wedstrijd dan een fluitje van een cent. Wout had extra speakers meegenomen dus ook het geluid klonk duidelijk over het veld en daardoor wist iedereen waar ie aan toe was.
Na de eerste vluchtjes werd er al geroepen om te ballasten, de wind was toegenomen. Dat was ook te zien, er werd niet veel thermiek gedraaid. Door de wind werd er over het algemeen hoog gestart. Zoekend naar de stijgende lucht, proberen om die 6 minuten vol te maken.
Iets meer wind is altijd wennen vooral bij het landen. Je landingscircuit wordt korter en daar moet je op anticiperen.
Na twee ronden werd er een pauze ingelast. Spontaan werd de pauze gebruikt om de F3RES wedstrijden van dit seizoen te evalueren en voorstellen in te brengen voor 2020. Monique had daar voor iedereen een heerlijk stuk cake bij. De voorstellen worden meegenomen naar de vliegersvergadering van de KNVvL.
Het starten na de pauze begon meteen met een iets te harde zoem van Adrie. Nu heb ik die slechte ervaring met de Slite al gehad, Adrie was nu aan de beurt. Een deel van de V-staart van Adrie’s Slite brak af en een vleugeldeel kwam los. Dan blijkt zo’n Slite toch niet lekker te vliegen.
Gelukkig maakte de Slite een zachte landing dus verdere schade bleef uit.
Adrie stond al save in de Nederlandse F3RES score maar zou dit het toch spannend maken?
Nee hoor, hij heeft Arno lief aangekeken en mocht zijn ronden met de Slite van Arno vliegen.
Gelukkig waren er verder geen incidenten en heeft iedereen zijn ronden gevlogen.
Ik heb mijn eerste drie ronden verprutst omdat ik niet wilde ballasten. Ik stelde dat uit en dat had ik niet moeten doen. Ik had de ballastbuis notabene net gemaakt en meegenomen. De laatste twee ronden heb ik ballast toegevoegd en zie daar: de 2 x 1000-ers vielen me ten deel.
Had ik nou maar eerder……
En zo komt zo’n mooie dag ten einde. Een groepsfoto is na zo’n dag een must.
Voordat iedereen zijn eigen spullen ging opruimen werd eerst gezamelijk het veld opgeruimd.
Daarna was er de prijsuitreiking met Sam, Lyckele en Ton op het podium: Gefeliciteerd!
En stiekem hebben we natuurlijk ook even naar de Nederlandse competitie uitslag gekeken.
De nummer 1 van het seizoen heeft het niet laten liggen, Adrie is Nederlands kampioen F3RES 2019.
Een prachtige prestatie, hartelijk gefeliciteerd Adrie.
Tot volgend jaar allemaal bij een nieuw F3RES seizoen!
Foto’s en videootjes van de dag zijn hier te vinden.
